Το 1988 περίπου, αρκετοί συνάδελφοι παλαιότεροι αλλά και νεότεροι συζητούσαν για την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ενιαίου επιστημονικού φορέα που θα αφορούσε το ομοιοπαθητικό φάρμακο και σαν σκοπό και στόχο θα είχε αφενός να συσπειρώσει όσους συναδέλφους ήδη είχαν ασχοληθεί με την παρασκευή και τη διάθεση στα φαρμακεία τους, με την εκτέλεση ιατρικών συνταγών αλλά και όσους ήθελαν και ενδιαφέρονταν να μάθουν γύρω απ’ αυτά.
Πρωτεργάτες και εμπνευστές υπήρξαν δύο παλαιότεροι συνάδελφοι γνωστοί σε όλους μας ο κος Ιωάννης Ευσταθίου και ο κος Παύλος Τζιβανίδης.
Συνάδελφοι οι οποίοι ασφαλώς δε χρειάζονται συστάσεις και άλλοι νεότεροι όπως ο κος Μάρκος Φιλιάνος, η κα Σταυρούλα Μπαρμπαγιάννη, η κα Πολυξένη Παπαλέξη ο ο κος Πετρουλάκης, ο κος Αναγνωστόπουλος, ο κος Παπαπέτρου, ο κος Κακαγιάννης και άλλοι πολλοί συνάδελφοι.
Εν τω μεταξύ το ομοιοπαθητικό φάρμακο το 1988 χαρακτηρίζεται από τον εθνικό οργανισμό φαρμάκων ως γαληνικό το οποίο μπορούν να συνταγογραφούν οι ομοιοπαθητικοί γιατροί, μέλη των ιατρικών συλλόγων και να εκτελούν οι φαρμακοποιοί στα φαρμακεία τους.
Είναι πλέον η στιγμή όπου έπρεπε να γίνει ένας φορέας βοηθός, αρωγός καθοδηγώντας ώστε οι φαρμακοποιοί ως οι μοναδικοί αρμόδιοι να φτιάχνουν γαληνικό σκεύασμα και να χορηγούν όσο γίνεται πιο σωστά με όλες τις προδιαγραφές και κανόνες οι οποίοι θα βοηθούσαν τους ίδιους στη δουλειά τους και θα έδιναν την σωστή προοπτική σε αυτά.
Έτσι η ΕΕΟΦ ξεκίνησε με πενιχρά μέσα και εξ’ ιδίων πόρων (από τα μέλη της) να προχωρά αργά αλλά σταθερά.
Έγιναν συγκεντρώσεις, σεμινάρια επί 3 χρόνια ανά τακτά διαστήματα στην ένωση ελλήνων χημικών όπου δωρεάν μας παραχωρούσαν την αίθουσα.
Περισσότερο από 120 συνάδελφοι μας πλαισίωσαν και έγιναν μέλη της εταιρείας μας. Εκπροσωπηθήκαμε σε διεθνή συνέδρια αλλά και σε συνέδρια της χώρας μας. Συνεργαστήκαμε με το ΦΣΑ και την εταιρεία των ομοιοπαθητικών γιατρών, όπου αυτό ήταν εφικτό, για διάφορε εκδηλώσεις. To 2007 πραγματοποιήθηκε μια επιτυχημένη ημερίδα στα γραφεία του Π.Φ.Σ όπου ήταν προσκεκλημένοι και ομιλητές από την πολιτεία, από τον Ε.Ο.Φ –(Κα Μωραίτη), Π.Φ.Σ –(Κος Καραγεωργίου) από τον Φ.Σ.Α και την ΕΕΟΙ , καθώς και πλήθος ιατρών και φαρμακοποιών. Τιμήθηκαν για την προσφορά τους οι πρωτοπόροι της Ομοιοπαθητικής (Κος Βυθούλκας από την Ακαδημ Ομοιοπαθητικής Ιατρικής), παλιοί συνάδελφοι (κος Τζιβανίδης -κος Ευσταθίου) καθώς και οι καθηγητές πανεπιστημίου ( Κα Χαρβάλα & Κος Φιλιάνος)
Όμως δεν έγιναν αρκετά.
Ο χώρος αυτός έχει ανάγκη τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ξεκάθαρων θέσεων και στόχων.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια για να ασκεί ένας φαρμακοποιός την ομοιοπαθητική γνώριζε καλά και φρόντιζε να προσεγγίσει το θέμα όσο γινόταν πιο επαγγελματικά με μαθήματα, σεμινάρια ή προσωπική μελέτη και ενασχόληση.
Δεν είχε σημασία αν παρασκεύαζε εξ ολοκλήρου τα φάρμακα ή τα προμηθευόταν από κάποιο πιο οργανωμένο εργαστήριο συναδέλφων. Εκείνος όφειλε να γνωρίζει και πως παρασκευάζονται και πως κυρίως χορηγούνται και γενικά τους κανόνες και τη δεοντολογία αυτής της θεραπευτικής που όπως είπαμε είναι σε γαληνική μορφή τα φάρμακά της.
Σήμερα η εταιρεία μας αριθμεί περίπου 320 μέλη-συναδέλφους, οι οποίοι παρασκευάζουν ή διαθέτουν ομοιοπαθητικά φάρμακα μέσα στο φαρμακείο τους. Η ΕΕΟΦ συνεχίζει την προσπάθειά της, στις δύσκολες στιγμές που διανύουμε, όχι μόνο για τον κλάδο μας αλλά σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία. Για το λόγο αυτό καλεί όλους τους συναδέλφους που ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη και να πλαισιώσουν την ΕΕΟΦ. Γιατί, συνάδελφοι «οι καιροί δεν περιμένουν», πρέπει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στη μοναδική αδιαπραγμάτευτη δυνατότητα του φαρμακοποιού να παρασκευάζει στο εργαστήριο του φαρμακείου του ότι ζητηθεί, όπως η νομοθεσία μας διαχρονικά έχει ορίσει. Να έχει στα χέρια του και μόνο το γαληνικό σκεύασμα το οποίο δεν είναι ούτε τυποποιημένο, ούτε αμφιβόλου ορισμού «Φτιάχνεται και χορηγείται ¨δια χειρός φαρμακοποιού¨. Και όχι μόνο για τα ομοιοπαθητικά αλλά για ότι απαιτείται κ επιβάλλεται από τη θεραπευτική πρακτική σήμερα που ονομάζεται γαληνικό σκεύασμα (είτε φυτοθεραπευτικό, είτε κλασσικό, είτε ομοιοπαθητικό κ.ο.κ)